چه شبیست یارب امشب که ز پس سحر ندارد

من   و   باز   این  دعا ها   که   یکی   اثر  ندارد

غلط است  این که گویند  به دل ره است  دل را

دل  من  ز  غصه   خون   شد  دل  او  خبر ندارد

ما که همسایه ی اشکیم ولی با دل تنگ

گر  لبی  خنده  زند   یاد   شماییم  همه

چون  درختی که به دشتی غم باران دارد

روز و شب در  عطش  لطف خداییم همه

ما که  یاران  همیم  از  چه  جداییم همه

کی  شود  بار  دگر  گرد  هم  آییم   همه

فاتحه ای  چو آمدی بر سر خسته ای  بخوان

لب بگشا که می دهد لعل لبت به مرده جان

بیهوده   مكن   عمر   گران   صرف    رفیقان

عمر صرف كسی كن كه دلش جان تو باشد

امروز  كسی  محرم  اسرار  كسی   نیست

ما  تجربه  كردیم  كسی  یار  كسی  نیست